ศิษย์เก่ารำลึก
บอกเล่าประสบการณ์ผ่านประสบการณ์ตรงของศิษย์เก่าเภสัชมหิดล
โดย เภสัชกร อนุทัศน์ หงส์ประภัศร - ศิษย์เก่าเภสัชมหิดลรุ่นที่ 12
| 1126 Views |
อา รอนวอนเทวษไหว้ คุณครู
จารย์ ไนไขขานดู ไป่สิ้น
ประ กอบกิจพึงรู้ ใหญ่ล้ำ น้อยฤา
ดิษฐ์ ฐานมั่นเมฆินทร์ สถิตด้าวแดนสวรรค์ฯ
นิ รันดร์ฝันเฟื่องฟุ้ง จรุงใจ ท่านเฮย
มิต เม้นซ่อนภายใน ใครรู้
หมาย ปั้นคณะใหม่ พญาไท เภสัชแฮ
ขวัญ ท่านมั่นหนึ่งภู ขุนเขาพระสุเมรุฯ
ศิษย์ เกณฑ์มาพร้อมสรรพ น้อมรับ ไว้นา
เภ ตรายาตำรับ แดนไกล
สัช คุณหนุนกำกับ จรรยา บรรณเฮย
นั้น ควรมีให้ ควบคู่กันไปฯ
จัก ใฝ่ใดสมปอง ตามจิต นานา
ต้อง เป็นเพื่อมิ่งมิตร เพื่อนมนุษย์
ก้าว ไปทั่วแผ่นดิน แผ่นฟ้า ไทเรา
ไกล แสนแดดสุด อย่าหยุดยั้งเลยฯ
ช่วย เผยแรงความคิด สรรพฤทธิ์ ยิ่งแฮ
ไทย เภสัชนฤมิต ปรากฏ
หล้า หลากโอสถ์สถิตย์ พิษร้าย หายสูญ
โลก เกื้อกูลกำหนด ว่าผลยาเราฯ
สว่าง เบาเขลาเฝ้าโทษ โขมด ผีฮา
โศก สลดขึ้งโกรธ เวรกรรม
ทุกข์ ขมตรมโกรธ ปลดเปลื้อง นาพ่อ
ไข้ ใจใครกระทำ ย้ำไว้เมตตาฯ
เป็น อาลักษณ์สลักให้ จำติดใจนา
หลัก แหลมเกมชีวิต ตริตรอง
เตือน สติเร่งสฤทธิ์ ลุแล้ว ฤาพ่อ
จิต ที่ขัดข้อง คล้องด้วยพุทธคุณฯ
อย่า มุ่นมั่นปั้นแต่ง รูปนอก เดียวแล
คิด แล้วเพียงเปลือกลอก ปลอกแท้
แต่ จะพ้นพูนพอก โลกธรรม กระหน่ำฤา
ตน ของตนนั้นแล้ พึ่งได้แห่งตนฯ
แต่ คนใช่หินผา ฤาโยก ไป่ไหว
หน แล้วเล่าเฝ้าโบก โอนอ่อน
ทาง เดินเพลินสุขโลกย์ หลงใหล ลืมฤา
ไกล ก้าวจากกาลก่อน ถดถอยแรงใจฯ
อ่อน ไฟให้เติมเชื้อ คุไว้ นะเฮย
ล้า เหลือเบื่อเพียงใด อย่าท้อ
วัน หน้าเคลื่อนมาใหม่ ทดรอบ วงวาร
ใด ล้วนอนิจจังหนอ เช่นนี้ชั่วกัลป์ฯ
กราบ กรรณกอบหมอบแทบ บาทบงส์ ท่านนา
ไหว้ คุณคุรุดำรง คงมั่น
ท่าน วางวิถีตามประสงค์ ตรงแนว ไฉนฤา
ดู แล้วนึกกระหวัด จัดร้อยเรียงตนฯ
จัก ดลจิตเต็มตื้น เริงรื่น ขึ้นนา
ชู เชิดดุจดังพืช รับฝน
ชีพ ซบเพราะขมขื่น กลับฟื้น นาพ่อ
ชื่น ได้ด้วยกมล เปี่ยมล้นพลังฯ
ใคร ยังอาจขึ้นเปรียบ เทียมทัน ได้ฤา
อื่น ใดคิดสรร มาสู้
เช่น ท่าน ณ สรวงสวรรค์ ผ่านลับ นั้นเฮย
ครู ประดิษฐ์ หุตางกูร ครูผู้ยืนยงฯ
สู้ ตรงคงคุณธรรม เพียงหนึ่ง แท้แล
งาน ครุ่นคิดคนึง เช้าค่ำ
จน วารสุดท้ายถึง กรำงาน นะเฮย
ตาย แต่ตัวคว่ำ ชื่อลั่นบรรลือฯ
พึง ถือเป็นแบบอย่าง ข้างกาย เถิดพ่อ
หมาย มั่นเพียงสบาย ใฝ่สนุก
คิด ไปว่างเปล่าดาย ใช่สุข แท้ฤา
ดู แล้วรีบลุก ปลุกตนตื่นพลันฯ
อย่า หลั่นลั่นกลองรบ กังวาน นานไกล
รู้ รอบจิตประสาน ก่อเกื้อ
ลืม ทุกข์ผ่านพบพาน เบาร่อย ฝอยนา
คุณ ครูจักคุ้มเอื้อ พ่อพ้นผองภัยฯ
บทร้อยกรองแบบกลอนเปล่า (free verse) มีกระทู้นำหน้าแถว
ร้อยกรองโดย เภสัชกร อนุทัศน์ หงส์ประภัศร ศิษย์รุ่น ๑๒
๗/๒/๒๙
จำได้ว่าเคยถูกเรียกเข้าไปในห้องของคณบดี ซึ่งห้องอาจารย์อยู่ด้านหน้าสุดของตึก คือ เดินขึ้นบันได 2-3 ขั้น เลี้ยวซ้ายก็ถึงห้องอาจารย์ ตอนที่อาจารย์เรียกเข้าไป คือ เราตีปิงปอง โต๊ะอยู่หน้าห้องเรียนนักศึกษ...
From here, we can go everywhere!" จบเภสัชฯมหิดล ด่านศึกษาอาจารย์ว่า จะเป็นเปรียบเพ็ญแขFrom here we can goeverywhereวรรคนี้แลวาทะ คณบดีจะนางงามทรามวัยวิไลลักษณ์ไทยเทศตาปร...
ทุกคนในภาพนี้ยิ้มอย่างมีความสุข-สนุกสนาน เมื่อมองภาพนี้แล้วทำให้ต้องยิ้มตาม ความประทับใจของภาพนี้ คือ อาจารย์ประดิษฐ์ ที่เราไม่ค่อยได้เห็นอิริยาบถแบบนี้ในคณะฯ ทำให้หวนรำลึกถึงเหตุการณ์ในคืนนั้น ก...
|
|
HTML5 Bootstrap Font Awesome