โดย สรชัย จำเนียรดำรงการ - ศิษย์เก่าเภสัชมหิดลรุ่นที่ 3
1865 Views |
ท่องหนังสือ หลังห้อง อาจารย์ดิษฐ์ ให้หงุดหงิด ใกล้วันสอบ เพียงสองสาม
ไม่ทันแน่ ได้แค่เช้า ชามเย็นชาม สุดจะปราม ตะโกนร้อง ก้องกำแพง
คอยดูนะ ถ้ากูสอบ ผ่านพ้นไป กูจะไม่ กลับมาเหยียบ ขอกำแหง
กูจะลืม เสียให้สิ้น ไม่ระแวง ว่าเคยแฝง เรียนเภสัช มหิดล
ครั้นถึงคราว เข้าฟังปัจ ฉิมนิเทศ เจอฤทธิ์เดช อาจารย์ดิษฐ์ ให้ฉงน
“ใครที่เคย ลั่นว่าจะ ไม่มายล ให้ทบทวน อีกสักหน ครูขอเลย”
ประพันธ์ด้วยความสำนึกผิด ในโอกาสร้อยปีอาจารย์ประดิษฐ์ หุตางกูร - ๓๑ ม.ค.๒๕๖๔
ในปี 2525 ดิฉันเป็นนักศึกษาเภสัชศาสตร์ ชั้นปีที่ 3 ได้มีโอกาสพบท่านอาจารย์ประดิษฐ์ หุตางกูร อาจารย์ได้เล่าถึงเรื่องราวการทำงานโรงพยาบาลอำเภอของรุ่นพี่มหิดลรุ่น 6-7 และอาจารย์ได้ให้คำแนะ...
อาจารย์คือผู้สร้าง : อาจารย์เขียนโครงการและจัดตั้งคณะเภสัชศาสตร์ พญาไท ขึ้นในมหาวิทยาลัยแพทยศาสตร์ เพื่อสร้างเภสัชกรให้เพียงพอ สร้างความมั่นคงด้านเภสัชกรรมของประเทศ ซึ่งต่อมาก็คือ คณะเภสัชศา...
เย็นวันนั้นเป็นวันสุดท้ายของการสอบ final เทอมสองของปี 5 ซึ่งหมายความว่า สิ้นสุดการเป็นนักศึกษาเภสัชฯ มหิดลแล้ว (ถ้าสอบผ่านครบทุกวิชา) จะว่าไปตอนนั้น ผมมีความรู้สึกทั้งโล่งทั้งสบายตัวสบายใจอย่างที...
![]() ![]() |
|
HTML5 Bootstrap Font Awesome