ผมมีโรคเส้นเลือดตีบเบื้องต้น 30% หมอให้ทานยา crestor โดยให้กิน 5 mg วันเว้นวันเนื่องจากต้องการลดค่า SGPT ซึ่งมีค่าอยู่ประมาณ 40-50 ถามว่ากินวันเว้นวันแบบนี้จะไ้ดผลหรือโดยเฉพาะวันที่ไม่ได้กิน

คำตอบ

Crestor® เป็นชื่อการค้าของยา rosuvastatin เป็นยาที่มีฤทธิ์ลดไขมันในเลือด โดยเฉพาะไขมันชนิด LDL วิธีการรับประทานยา rosuvastatin โดยทั่วไปจะรับประทานวันละครั้ง แต่เนื่องจาก rosuvastatin มีค่าครึ่งชีวิตในการกำจัดยา ค่อนข้างนานกว่ายาตัวอื่นๆ ในกลุ่มเดียวกัน คือ ประมาณ 18-20 ชั่วโมง จึงมีผู้ทำการศึกษาเพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพและความปลอดภัยของยา rosuvastatin 10 mg แบบรับประทานยาทุกวันเทียบกับรับประทานวันเว้นวัน ติดตามผู้ป่วยเป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ ผลการศึกษาพบว่า ในกลุ่มที่ได้รับยาวันละครั้งลดระดับ LDLได้ดีกว่าได้รับยาวันเว้นวัน (48% เทียบกับ 39%, p=0.011) ผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มสามารถทนยาได้ดี ไม่มีผู้ป่วยที่มีระดับเอนไซม์ตับ SGOT หรือ SGPT เพิ่มขึ้นมากกว่า 3 เท่า ส่วนอีกการศึกษาหนึ่งทำการเปรียบเทียบทำนองเดียวกัน คือ rosuvastatin 10 mg รับประทานวันละครั้ง เปรียบเทียบกับรับประทานวันเว้นวัน แต่ติดตามผู้ป่วยเป็นระยะเวลาเพียง 6 สัปดาห์ ผลการศึกษาพบว่าระดับ LDL ในผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มลดลงใกล้เคียงกัน (37.5% ในกลุ่มที่ได้รับยาวันละครั้ง และ 36.9% ในกลุ่มที่ได้รับยาวันเว้นวัน ซึ่งไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ) (ดูรายละเอียดผลการศึกษาในเอกสารอ้างอิงข้างล่าง) ดังนั้นจากผลการศึกษาในด้านประสิทธิภาพพบว่าการรับประทานยา rosuvastatin 10 mg แบบวันเว้นวันอาจให้ผลใกล้เคียงกันหรือต่ำกว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับการรับประทานยาแบบวันละครั้ง นอกจากนี้การให้ยาแบบวันเว้นวันให้ความคุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์และอาจมีผลเพิ่มความร่วมมือในการรับประทานยามากกว่าการให้ยาแบบทุกวัน และมีการนำวิธีดังกล่าวมาใช้ในผู้ป่วยที่ไม่สามารถทนยาหรือเกิดอาการข้างเคียงจากยาเมื่อบริหารยาแบบทุกวัน แต่อย่างไรก็ตามเกี่ยวกับขนาดยาและการเลือกวิธีการบริหารยาแบบใดนั้นแพทย์จะพิจารณาตามสภาวะและความเหมาะสมในผู้ป่วยแต่ละรายไป Key words: rosuvastatin, daily dose, alternate day

Reference:
1. Wongwiwatthananukit S. Sansanayudh N. Dhummauppakorn R, Kitiyadisai C. Efficacy and safety of rosuvastatin every other day compared with once daily in patients with hypercholesterolemia. Ann Pharmacother 2006; 40:1917-23.

Keywords:
-