การศึกษาแบบอภิวิเคราะห์เปรียบเทียบการใช้ระหว่างอินซูลินชนิดออกฤทธิ์ยาวและ NPH ในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที

การให้ basal insulin ในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 1 อาจให้ได้ทั้ง NPH (Neutral Protamine Hagedorn) หรืออินซูลินชนิดออกฤทธิ์ยาว โดยจุดประสงค์ของการทำอภิวิเคราะห์เพื่อประเมินความแตกต่างของความสามารถในการลดระดับ HbA1c (glycated hemoglobin) อุบัติการณ์ในการเกิดระดับน้ำตาลในเลือดต่ำ และการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตัว ระหว่างผู้ที่ได้รับ NPH เทียบกับผู้ที่ได้รับ อินซูลินชนิดออกฤทธิ์ยาวแต่ละตัวได้แก่ detemir หรือ glargine โดยในการศึกษานี้เป็นการวิเคราะห์ข้อมูลจากการศึกษาที่เป็นแบบ randomized-controlled trial จำนวน 20 การศึกษา พบว่าอินซูลินชนิดออกฤทธิ์ยาวให้ผลเล็กน้อยแต่มีนัยสำคัญในการลดระดับ HbA1c [-0.07 (-0.03; -0.01%); p=0.0026] ในการเปรียบเทียบกับ NPH แต่เมื่อวิเคราะห์การเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตัวพบว่า detemir มีผลต่อการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตัวน้อยกว่าเมื่อเทียบกับ NPH [0.26 (0.06;0.47) kg/m2; p=0.012] และผู้ที่ได้รับอินซูลินชนิดออกฤทธิ์ยาวยังมีอุบัติการณ์ในการเกิดน้ำตาลในเลือดต่ำตอนกลางคืน (nocturnal hypoglycemia) และอุบัติการณ์ในการเกิดภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำที่รุนแรงต่ำกว่าอีกด้วย [OR (odd ratio, 95% CI) 0.69 (0.55; 0.86) และ OR 0.73 (0.60; 0.80) ตามลำดับ p<0.01]