โดย ภก.สมเฮง นรเศรษฐีกุล - ศิษย์เก่าเภสัชมหิดลรุ่นที่ 2
1653 Views |
เมื่อมาเรียนเภสัช อ.ประดิษฐ์ พร่ำสอนเกี่ยวกับวิชาชีพเภสัชกรรม และใฝ่ฝันให้ลูกศิษย์จบไปเป็นเภสัชกรร้านยา เพื่อช่วยประชาชนได้ใช้ยาอย่างปลอดภัย ทำให้ผมตั้งใจไปเป็นเภสัชกรประจำร้านยาของที่บ้าน ซึ่งเป็นร้านของเตี่ย ขายยาจีน ผมตั้งใจว่าจะเปิดจำหน่ายยาแผนปัจจุบันเพิ่มจากยาจีน สามารถให้การดูแลผู้ป่วยในโรคเบื้องต้น และส่งต่อผู้ป่วยหากเป็นโรคที่ซับซ้อนหรือมีอาการที่ต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล
ความตั้งใจของผมที่จะเป็นเภสัชกรประจำร้านยาไม่เปลี่ยนแปลงแม้ อ.ประดิษฐ์ จะชวนให้มาเป็นอาจารย์เนื่องจากผมเป็นคนชอบสอน ผมก็ตอบ อ.ประดิษฐ์ว่า ขอทำตามความฝันของ อ.ประดิษฐ์ คือเป็นเภสัชกรประจำร้านยา แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนชอบสอน ผมจึงสอนนักศึกษาเภสัชที่มาฝึกงานที่ร้าน
มีเรื่องเล่าถึงวีรกรรมของรุ่น 2 ที่ขอเข้าพบ อ.ประดิษฐ์ เพื่อขอให้ระบบการสอบของคณะ เปลี่ยนจากการสอบทุกวันพุธและวันเสาร์ และสอบทุกวิชา มาเป็นการสอบภาคละ 2 ครั้ง จึงเกิดการสอบกลางภาคและปลายภาคมาจนถึงปัจจุบัน มีข้อดีกว่าการสอบทุกอาทิตย์ คือนักศึกษาไม่เครียด ไม่โดดเรียน แต่แม้จะเป็นการสอบกลางภาคและปลายภาคเท่านั้น ก็ยังมีความน่ากลัวสำหรับนักศึกษา กล่าวคือ เนื้อหาที่ได้สอบกลางภาคไปแล้ว จะนำมารวมสอบตอนปลายภาคด้วย
ผมขอเป็นตัวแทนศิษย์เก่ารุ่น 2 ในการขอบคุณและรำลึกถึงคุณงามความดี และความรัก ที่อาจารย์ประดิษฐ์ หุตางกูร คณบดีคนแรกของคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล มีให้แก่ศิษย์...
อาจารย์ประดิษฐ์ในภาพจำของผม ถ้าคนที่ไม่รู้จักอาจารย์ต้องมองว่าอาจารย์เป็นคนดุเข้าหายากแต่ สาหรับผมที่เป็นบัณฑิตรุ่น 3 เราจะสัมผัสได้ว่าอาจารย์เป็นคนจริงจังกับการงานแต่ก็มีเมตตาและใส่ใจกับลูกศิษย์...
ท่องหนังสือ หลังห้อง อาจารย์ดิษฐ์ ให้หงุดหงิด ใกล้วันสอบ เพียงสองสามไม่ทันแน่ ได้แค่เช้า ชามเย็นชาม สุดจะปราม ตะโกนร้อง ก้องกำแพงคอยดูนะ ถ้ากูสอบ ผ่านพ้นไป กูจะไม...
เย็นวันนั้นเป็นวันสุดท้ายของการสอบ final เทอมสองของปี 5 ซึ่งหมายความว่า สิ้นสุดการเป็นนักศึกษาเภสัชฯ มหิดลแล้ว (ถ้าสอบผ่านครบทุกวิชา) จะว่าไปตอนนั้น ผมมีความรู้สึกทั้งโล่งทั้งสบายตัวสบายใจอย่างที...
|
HTML5 Bootstrap Font Awesome