คำไว้อาลัย

เล่าเรื่อง อาจารย์ประดิษฐ์ หุตางกูร

อาจารย์ประดิษฐ์ หุตางกูร เป็นผู้ก่อตั้งคณะเภสัชศาสตร์ พญาไท และเป็นคณบดีคนแรกของคณะฯ ต่อมาเป็นคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล

ได้รู้จักอาจารย์ประดิษฐ์ หุตางกูร ครั้งแรก ประมาณเดือน ตุลาคม 2512 โดยไปพบอาจารย์ที่คณะเภสัชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อาจารย์ได้พาไปพบคุณถนอมขวัญ ซึ่งเป็นเลขานุการคณะเภสัชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และฝากให้คุณถนอมขวัญสอนการทำงานทุกอย่างที่ทำกันในสำนักงานเลขานุการคณะฯ ให้ดิฉันซึ่งเป็นบุคลากรชุดแรกที่จะมาทำงานที่คณะเภสัชศาสตร์ พญาไท ดิฉันเรียนงานอยู่ 5 - 6 เดือน อาจารย์ประดิษฐ์ ท่านก็ให้มาทำงานที่คณะเภสัชศาสตร์ พญาไท ที่ตั้ง ณ ปัจจุบันนี้ โดยครั้งแรกที่ดิฉันมาถึง ก็เห็นมีอาคารอยู่ 4 หลัง

อาคารที่ 1 และ 4 เป็นสถานที่สหประชาชาติทำงานอยู่

อาคารที่ 2 มี 2 หน่วยงานคือ 1. สภาการศึกษา และ 2. สำนักงานมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ 

อาคารที่ 3 เป็นที่ตั้งของคณะเภสัชศาสตร์ พญาไท ดิฉันได้รับมอบหมายให้ทำงานในส่วนของสำนักงานเลขานุการ โดยมีคุณเกษมเป็นเลขานุการคณะฯ นอกจากดิฉันแล้วก็มีคุณเนียน คุณจำเนียร คุณพรรณี และคุณเพ็ญศรี เราทำงานช่วยกันทุกหน้าที่ ทั้งพิมพ์งาน โรเนียวเอกสาร การเจ้าหน้าที่ ดูแลอาคารสถานที่ ฯลฯ 

 หลังจากสภาการศึกษา และ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ย้ายไป สำนักงานเลขานุการคณะฯ ก็ย้ายมาอยู่ที่ชั้น 1 อาคาร 2 สำนักงานเลขานุการคณะฯ และ ห้องคณบดีอยู่ติดกัน ส่วนห้องสมุด ห้องเรียน ห้องแลป ฯลฯ สำหรับนักศึกษา อาจารย์ประดิษฐ์ก็ปรับห้องต่างๆ ในอาคาร 2 ให้ใช้งานได้ เตรียมพร้อมรับนักศึกษา 

ขณะเดียวกัน ก็เริ่มรับเจ้าหน้าที่เพิ่มขึ้น มีการจัดแบ่งงานให้แต่ละคนทำ ดิฉันได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่เกี่ยวกับอาคารและสถานที่ คุณพรรณีดูแลงานสารบรรณ เป็นต้น

และอาจารย์ผู้ใหญ่หลายท่านได้ย้ายมาจากคณะเภสัชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เช่น อาจารย์ฉวี อาจารย์เฉลา อาจารย์สุคนธ์ อาจารย์อำไพ อาจารย์พเยาว์ นับได้ว่าเป็นอาจารย์รุ่นบุกเบิกของคณะเภสัชศาสตร์ พญาไท

ในด้านการบริหาร อาจารย์ประดิษฐ์ท่านมีวิธีการปรามพวกเราที่เกเรหรือมาทำงานสาย อย่างเช่น ถ้ามีคนมาทำงานสายบ่อย ๆ ท่านก็จะมายืนอ่านหนังสือพิมพ์ที่ตั้งอยู่ตรงโถงหน้าอาคาร 2 จุดนี้เป็นจุดที่ทุกคนที่ทำงานในคณะฯ จะต้องเดินผ่าน 

ท่านปกครองคนโดยไม่ต้องดุ แค่ท่านยืนมองหรือเดินผ่านเราก็กลัวกันแล้ว

แต่เป็นที่น่าเสียดาย ที่ท่านจากพวกเราเร็วกว่าที่ควร ท่านเป็นผู้ใหญ่ที่น่าเคารพนับถือ ท่านปกครองผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นเสมือนคนในครอบครัวเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นบุคลากรหรือนักศึกษา

รักและเคารพท่านอย่างยิ่ง