การเตรียมแป้งจากยางมะตูมโดยวิธี Freeze Drying เพื่อใช้เป็นสารช่วยในยาเม็ด |
| โดย: กอปร์กุล ศิริตระกูลมั่งคั่ง,สุมนมาลย์ บัวชู ปีการศึกษา: 2539 กลุ่มที่: 42 อาจารย์ที่ปรึกษา: อำพล ไมตรีเวช , อ้อมบุญ วัลลิสุต ภาควิชา: ภาควิชาเภสัชอุตสาหกรรม Keyword: , |
| บทคัดย่อ: การทดลองนี้เตรียมแป้งมะตูมโดยสกัดยางมะตูมด้วยน้ำ นำสารสกัดไปทำให้แห้งโดยวิธีระเหยแห้งด้วยความเย็น แป้งมะตูมที่ได้มีลักษณะเป็นแผ่นฟูสีเหลืองนวล บดได้เป็นผงละเอียด จากการทดลองสามครั้งได้ผลผลิตเฉลี่ยร้อยละ 1.93 นำแป้งมะตูมมาทดสอบประสิทธิภาพในการเป็นสารช่วยยึดเกาะในตำรับยาเม็ดไฮโดรคลอโรไทอะไซด์โดยใช้ dibasic calcium phosphate เป็นสารเพิ่มปริมาณ เปรียบเทียบกับ Povidone K-30 พบว่าการใช้แป้งมะตูมในน้ำร้อนหรือน้ำที่อุณหภูมิห้องให้ความแข็งของยาเม็ดน้อยกว่า Povidone K-30 ส่วนเวลาในการแตกตัวใกล้เคียงกันแต่การละลายน้อยกว่า เมื่อนำแป้งมะตูมมาทดสอบประสิทธิภาพในการเป็นสารช่วยแตกตัวในการผลิตยาเม็ดโดยวิธีตอกโดยตรง โดยใช้ Emcompress ®เป็นสารเพิ่มปริมาณเปรียบเทียบกับแป้งข้าวโพด และตำรับที่ไม่มีสารช่วยแตกตัวเลย พบว่าการแตกตัวและการละลายด้อยกว่าการใช้แป้งข้าวโพดมาก โดยมีความแข็งสูงกว่าการใช้แป้งข้าวโพดเล็กน้อย และพบว่าแป้งมะตูมยังใช้เวลาในการแตกตัวมากกว่าตำรับที่ไม่มีสารช่วยแตกตัวด้วย สรุปได้ว่า แป้งมะตูมที่เตรียมโดยวิธีการระเหยแห้งด้วยความเย็น เป็นแป้ง ที่ด้อยคุณภาพในการเป็นสารช่วยยึดเกาะและไม่มีคุณสมบัติในการเป็นสารช่วยแตกตัวเมื่อเปรียบเทียบกับสารช่วยอื่น ดังนั้นจึงควรทดลองเตรียมแป้งมะตูมโดยวิธีอื่น |
| abstract: Polysaccharide was extracted from the mucilage of Aegle marmelos (bael). The preparation of polysaccharide was carried out by freeze drying the water extract. The average yield from three lots of bael was 1.93%. The polysaccharide was evaluated for its binding property in hydrochlorothiazide tablet containing dicalcium phosphate as filler and compared with Povidone K-30. The polysaccharide either in hot water or in water at room temperature gave comparable disintegration time, and comparable dissolution and lower hardness. As the disintegrating agent in direct compression formulations using Emcompress®, it was found that corn starch gave better disintegration and dissolution but slightly lower hardness than those obtained with polysaccharide. Moreover, the tablets without any adjuvant gave faster disintegration than those containing polysaccharide. It could be concluded that bael polysaccharide prepared by freeze drying process gave unsatisfactory results as either binder or disintegrant. Therefore, it should be prepared by other means. |
| . |