น้ำยาบ้วนปากสมุนไพร

โดย: จิตติมา มานะกิจ,จุฑามาศ วิเวโก ปีการศึกษา: 2541 กลุ่มที่: 24

อาจารย์ที่ปรึกษา: วันดี กฤษณพันธ์ , ปลื้มจิตต์ โรจนพันธุ์ , ชลธิชา อมรฉัตร ภาควิชา: ภาควิชาเภสัชวินิจฉัย

Keyword: ,

บทคัดย่อ:
จากการศึกษาพัฒนาตำรับน้ำยาบ้วนปากผสมสารสกัดสมุนไพร 6 ชนิด ได้แก่ มังคุด ทับทิม ฝรั่ง ข่อย ขิง และขมิ้นชัน พบว่าสารสกัดแอลกอฮอล์ของมังคุด ข่อย และขมิ้นชัน สามารถยับยั้งเชื้อแบคทีเรียในช่องปากที่เป็นสาเหตุของโรคฟันผุ (Streptococcus mutans) ได้ใกล้เคียงกัน (6.5 มม., 6.75 มม.และ 6.5 มม. ตามลำดับ) เมื่อทดสอบด้วยวิธี agar diffusion technique เมื่อนำสารสกัดของมังคุดและข่อย มาพัฒนาเป็นตำรับน้ำยาบ้วนปาก 2 ตำรับ พบว่าทั้งสองตำรับสามารถแสดงฤทธิ์ยับยั้งเชื้อฟันผุได้ดีกว่าน้ำยาบ้วนปากที่มีขายอยู่ในท้องตลาดบางชนิด นอกจากนี้ ตำรับทั้งสองสามารถคงตัวได้ดีทั้งเมื่อเก็บไว้ที่อุณหภูมิห้องเป็นเวลา 2 เดือน และเมื่อเก็บที่อุณหภูมิ 45 องศาเซลเซียสนาน 1 เดือน เมื่อนำน้ำยาบ้วนปากทั้งสองตำรับและผลิตภัณฑ์ในท้องตลาด 1 ตำรับมาประเมินผลความพึงพอใจในอาสาสมัคร 25 คน พบว่าตำรับที่ 1 ได้รับความนิยมมากที่สุดและจากสถิติสรุปได้ว่าทั้ง 3 ตำรับมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในด้านความพึงพอใจโดยรวมของตำรับ

abstract:
In the development of mouthwash formulations containing extracts of six plants which were mangosteen, pomegranate, guava, koi, ginger and turmeric, it was found that the alcoholic extract of mangosteen, koi and turmeric exhibited nearly the same inhibition zones by agar diffusion technique (6.5, 6.75 and 6.5 mm., respectively) against Streptococcus mutans, a bacteria causing of tooth decay. The alcoholic extract of mangosteen and koi were formulated as two mouthwash formulas. Both formulations could inhibit S. mutans better than some commercial preparations. They were also stable at room temperature for 2 months and at 45degree for 1 month. Both mouthwash formulas and a commercial preparation were evaluated for there appearances and susceptibilities by 25 volunteer. The first formula which contained peppermint oil was found to be the popular one. The susceptibility of these 3 formulas were significantly different.